پست 12

سلام همگی من خیلی از دستتون ناراحتم پس چرا تشکرنمیدین ای بابا


ماشین ایستاد منم تشکر زیرلبی کردم و بعد از دادن کرایه از ماشین پیاده شدم و اف اف رو زدم که صدای خاله مریم(مامان ماندانا)توی آیفون پیچید:
خاله مریم_بله؟
_سلام خاله مریم منم شوکا
خاله مریم_سلام شوکای عزیزم بفرما
_ممنون
در باز شد و من وارد حیاط شدم یک باغچه گوشه حیاط بود و یک آبشار کوچولو هم وسط حیاط بود که خیلی باصفا میکرد حیاط رو و دور حیاط کلا باغچه بود پر از گل های رنگارنگ با صدای خاله مریم که با خوشرویی به طرفم میومد نگاهش کردم با چادر گل گلی سفیدش که گلای آبی ریز روش بود به سمتم میومد کلا خانم محجبه ای بود مانی زیاد وضع مالیش بالا نبود ینی سطح متوسط جامعه بودن و خونه نقلی توی مرکز شهر داشتن ولی فرنوش اینا سطح بالای جامعه بودن ولی من مانی راحت تر بودم دختری خون گرم شوخ و مهربون کلا صفات خوبی داشت ولی یه موقع هایی بی معرفت میشد که با کلی غلط کردم و مسخره بازیش همه ی کینه ای که ازش به دل داشتم رو یادم میرفت و میبخشیدمش!
خاله مریم_خیلی خیلی خوش اومدی عزیزم صفا اوردی بیا تو بارون داره میاد
لبخندی زدم و تشکر کردم با هم وارد خونه شدیم ماندانا با لبخند جلوی در منتظرمون بود وقتی وارد خونه شدم ماندانا با ذوق بغلم کرد و گفت:
ماندانا_خیلی دلم برات تنگ شده بود کجا رفته بودی بابا خبری نمیگیری ببینی زنده ام یامردم؟
خاله مریم لبشو گزید و با اخم شیرینی به مانی خیره شد که اونم خودش جمع کرد و با حالت مظلومی گفت:
ماندانا_خب راست میگم مامی مریم ببین این دختره 1سال یه بار به خونه ما سر نمیزنه
خاله مریم خندید و گفت:
خاله مریم_ای بابا دختر تو هم شوکا رو معطل نکن جلو در زشته ببرش توی هال تا من وسایل پذیرایی رو آماده کنم
مانی حرف خاله مریم رو با سر تایید کرد و من بعد از در اوردن مانتوم و شالم که خیش شده بودن رفتم توی هال که ماندانا شال و مانتومو از روی جالباسی کنار در برداشت و گفت:
ماندانا_من این لباسارو میبرم میندازم تو ماشین تو هم برو تو اتاق لباسای خونگی برات گذاشتم برو بپوش سرما نخوری این لباساتم بعدش بهم بده بندازم تو ماشین
_ای بابا مانی به اندازه کافی زحمت دادم شب میرم خونه
ماندانا اخم کرد و لباشو اورد جلو و گفت:
ماندانا_عمرنــــ تو خواب ببینی بزارم بری حالا همون کاری رو که بهت گفتم انجام بده
بدون اینکه منتظر جوابم باشه رفت توی آشپزخونه ای بابا شوکا از دست تو بهتر بود میرفتم خونه معذب بودم از مانی شنیدم امشب پدرش نمیاد خونه....چون خونه ی یکی از دوستاش کار داره شبو اونجا میمونه منم بعد از تعویض لباس...لباسامو به مانی دادم و اونم انداخت تو ماشین و روشنش کرد بعد هم خاله مریم با سینی چایی وارد هال شد!
ماندانا_به به مامان چه عطر و رنگی دستت طلا
خاله مریم لبخندی زد و و سینی رو روی قالی گل گلی تو هالشون گذاشت و میخواست بره بقیه وسایل پذیرایی(مثل میوه و وردست و چاقو و...)رو بیاره که گفتم:
_نمیخواد خاله مریم همین چایی خوبه زحمت نکشین
خاله مریم_اما........
_خواهش میکنم
به ناچار قبول کرد منم تشکری کردم و با هم حرف زدیم مانی از خاطرات خنده دار بچگیش میگفت منم دیگه از خنده ولو شده بودم روی زمین و خاله مریم هم تعریف میکرد و میخندید خیلی بهم خوش میگذشت اگه خانم جون هم دگیر مار نبود و شتیا یکم به جمع خانوادگی اهمیت میداد شاید ما هم الان اینقدر خوشحال بودیم بعد از خوردن چایی مانی رفت ظرفارو بشوره منم رفتم تا کمی استراحت کنم چون خیلی خسته بود درباره ی آقای اعتمادی با مانی حرف زدم اونم خیلی مشکوک شده بود و منم بهش گفتم هر جور شده باید از این موضوع سر در بیارم...روی تخت دراز کشیدم و به مکالمه امروز بین خودم و آقای اعتمادی فکر کردم حرفش تو گوشم زنگ زد"لطفا بیا دیگه درباره ی این مورد حرف نزنیم چون من نمیتونم چیزی بهت بگم" حرفش تو گوشم تکرار شد....من نمیتونم چیزی بهت بگم....من نمیتونم چیزی بهت بگم....آخه چرا نمیتونه چیزی بگه چرا همه میزنن به کوچه علی چپ؟خیلی عجیبه پس من باید از کی بپرسم تنها امیدم آقای اعتمادی بود که اونم دود هوا شد انیسه جونم میدونه ولی میدونم که میره و به خانم جون میگه اونم کلی دعام میکنه شاید باهام قهر کنه و شایا غر غر کنه نمیدونم......نمیدونم باید چیکار کنم؟؟؟توی فکر بودمکه پلکام سنگین شد و روی هم رفت.
*
تایپیک نقــــــد